Thursday, February 28, 2013

Peterprincipe versus Dilbertprincipe

Hoe kan je de geschiktheid van iemand voor een functie of voor een rol bepalen? En, wat doe je daarmee? Daar zit ik mee te worstelen. Het gaat niet alleen over het bedrijfsleven. Ook in de maatschappij, kan jij als een toegewezen instantie wel zeggen dat bepaalde soort mensen geen kinderen mogen krijgen, bijvoorbeeld mensen met een IQ minder dan 80? Kan jij sommige mensen niet geschikt vinden voor de ouder rol?

Het Peterprincipe in de organisatiekunde zegt dat competente mensen zullen uiteraard gepromoveerd worden op een hoger niveau, totdat ze de grens van de competentie bereikt hebben. Laurence J. Peter zegt in het Engels: “In a hierarchy every employee tends to rise to his level of incompetence”.

Het idee is heel erg simpel. Als een medewerker goed functioneert in zijn eerste functie binnen die hiërarchie, dan komt hij of zij in aanmerking tot een promotie naar een hogere functie. In zijn nieuwe functie, als de werknemer tijd en aandacht besteed aan niet nuttig werk en bijvoorbeeld blijft zijn of haar eerste taken uit te voeren of zich bezig houdt met verdedigingsmechanismes te creëren voor zijn slecht functioneren, heeft hij zijn niveau van incompetentie bereikt.

Deze kan je toepassen op het gebied van de maatschappelijke rollen. Als ik doorga met dezelfde voorbeeld, kan je wel zeggen dat een goed functionerende kind kan gepromoveerd worden naar de puberteit. En daarna naar volwassenen leven. Hij/zij kan een leuk baan vinden, een leuk partner vinden en als de jongvolwassene in deze rol goed genoeg functioneert, mag hij/zij het ouderschap in.

Aan de andere kant heb je ook de Dilbertprincipe. Hier het mechanisme naar boven werkt met de tegenovergestelde grondvormen. Als je heel erg slecht functionerende mensen hebt, kan je ze beter promoveren naar een management functie zodat ze niet zo veel schade kunnen veroorzaken aan de werkvloer. In het Nederlands kan je dit principe noemen als “wegpromoveren”. Dus, slecht functionerende puber wegpromoveren naar een tienermoeder bijvoorbeeld?

Tuesday, February 26, 2013

Ik verander de wereld- De zachte krachten zullen zeker winnen in ’t eind




In de afgelopen week heb ik ontzettend veel pijn op mijn linkerschouder en nek gehad. Het ergste was dat het pijngevoel geleidelijk toenam, zodat ik elke dag dacht: “Meer dan dit kan ik echt niet hebben…” En verbazend genoeg merkte ik de volgende dag: mijn pijngrens heb ik heel erg laag geschat. Vrijdag kon ik mijn schouder amper bewegen, en als ik het toch maar probeerde, deed het heel veel pijn.

De pijn is nu bijna helemaal verdwenen, gelukkig. En ik kan zonder enige probleem werken & ook nog mijn blog schrijven. Schrijven op mijn blog en het onderhouden van mijn blog geeft mij energie. Vanaf het begin doe ik het met plezier. Ook, ben ik erg ambitieus over mijn blog. Ik zie het voor me… In de toekomst… elke nieuwkomer kent deze blog… En ze kunnen hier oefenen… Inmiddels heeft de blog miljoenen lezers. Het is een bekende taalactiviteitencentrum, maar ook een schrijfatelier. Hier schrijft men goede verhalen, met enige taalfouten. De nieuwkomers staan open voor verbeteringen. De interactie is heel erg hoog. Er zijn vrijwilligers als tekstlezers. Er zijn ook literatuur mensen. Deze mensen coachen de blogschrijvers om de artistieke kwaliteit en de leesbaarheid te verhogen. Het is een bloeiende en groeiende wereld. Zo zie ik het voor me…

Met betrekking tot allerlei plannen ben ik meestal te ambitieus. Mijn inzet is meestal heel erg groot. Ik verwacht mijn schepen volgeladen terug van het schatteneiland, terwijl ik niet eens een bootje heb. En geduld is niet een heel bekende woord voor mij.

Deze grote plannen bestaan wel en zal op een dag de bewaardheid worden. Inmiddels ben ik ook blij met wat ik bereikt heb. Ik heb trouwe lezers en ik krijg af en toe reacties. Het is niet zo erg interactief geworden, maar daarvoor zal ik misschien iets anders bedenken. En belangrijkste is, dat ik ook blij word met kleine veranderingen die mijn blog maakt. Een vriendin zei: "Het idee is erg leuk!". "Ik wil ook een blogger worden." Zij is sensitief en aardig. Ik weet het zeker dat zij allerlei dingen zal vertellen met haar bijzondere kijk op de wereld. Verhalen over kleine dingen die door de meeste ogen niet gezien zijn. Ik hoop haar binnenkort te lezen. Tot die tijd en ook daarna zal ik altijd de eer houden dat ik met mijn enthousiasme ooit een vriendin kon beïnvloeden en een blogger kan maken. Wat leuk! Een andere vriendin zei: “Misschien ben jij niet actief in de politiek, want je gelooft niet dat je de wereld kan veranderen.” Ik weet het zeker dat ik de wereld kan veranderen, maar ik wil het liever door zachtheid bereiken, door kunst, literatuur, cultuur, meditatie en liefde. Door het schrijven geef ik iets terug aan de wereld… Ik verander de wereld… en de wereld van de lezers…

-----------------------------

Na een jaar las ik een gedicht over de zachte krachten. Het schijnt een bekende Nederlandse gedicht te zijn. Wat Henriëtte Roland Holst (Tante Jet) een eeuw geleden schreef en wat ik een jaar geleden schreef zijn dezelfde... Wij geloven in de kracht van de zachte krachten...

De zachte krachten zullen zeker winnen
in ’t eind -- dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de groote zaligheid beginnen
die w’als onze harten aandachtig luistren
in alle teederheden ruischen hooren
als in kleine schelpen de groote zee.
Liefde is de zin van ’t leven der planeten
en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen
’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:
naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.


Thursday, February 21, 2013

Roddelend lunchen

Een tijdje geleden heb ik een lekkere lunch gehad met een interessant onderwerp. Een collega heeft een verhaal verteld over een hartsvriendin van haar en verdwaalden wij in discussies over integriteit. Volgens Van Dale de definitie van integer is onschendbaar, eerlijk en onkreukbaar. Voor mij de kreet integriteit is heel simpel. Belangrijkste is dat ik mijn innerlijke gevoel van eigenwaarde wil blijven ontwikkelen en tot persoonlijke groei kom. Ik wil zo meer mogelijk en in elke situatie mezelf blijven. Dat vind ik de puurste vorm van integriteit en eerlijkheid.

Maar als je over de puurste vorm van integriteit hebt, heb je waarschijnlijk iemand die niet zo een groot belang aan uiterlijkheden hecht. Toch zijn er mensen die erg dichtbij zijn. Door hun ergernissen zou deze persoon zien dat zijn of haar eerlijke wijze van handelen niet altijd beloond wordt. Met de “dichtbije” mensen de lijn tussen de innerlijkheid en de uiterlijkheid is niet zo helder. Als zij niet eerlijk zijn, doet het pijn. Dan denk je: “Hoe kan zo een lief persoon dat doen?” Als jezelf door de dierbare om je heen niet eerlijk genoeg gevonden wordt, doet het nog erger pijn. “Hoe kan iemand zo dichtbij denken dat ik niet eerlijk ben”

In het voorbeeld van de collega had haar vriendin een incident waar zij dacht de gesprekslijst van haar huis telefoon te wissen. Zij pakte de telefoon op en zag dat er een onbekende naam in de lijst stond. De onbekende naam was van een vrouw die zij zelf niet kent, maar weet dat deze persoon bestaat. Het was het laatste gesprek van ongeveer een uur. Zij was boos, omdat deze persoon altijd gebeld wordt als zij de deur uit is. Maar, hoe kwam deze naam op haar telefoonlijst… Was het misschien de andere telefoonlijn van haar vriend… Oeps…

Zij was eerlijk en heeft meteen haar vergissing gemeld bij de beller- haar vriend. En zij zei dat ze het helemaal niet integer vindt dat er nooit iets gezegd wordt over dit soort telefoontjes, of berichten, of wat dan ook. Zij vindt het niet eerlijk… zei mijn collega… omdat als het een deel van het leven van haar vriend is, zou zij verwachten dat het ook op dezelfde manier beleefd wordt…. Zoals alle andere verhalen, telefoontjes, berichten… enzovoort. In alle andere gesprekken met de familie of vrienden, was zij op de hoogte gesteld… of van te voren vertelt de vriend dat hij van plan is om een telefoontje te doen of gebeurt het naast haar… Maar het leek alsof de gesprekken met de vriendinnen, waaronder een grote deel de oude vriendinnen of one-night stands, altijd stiekem moeten gebeuren. Zij kon het niet uitleggen waroom hij zo geheimzinnig moest doen over zijn communicatiebehoefte. Ik ben verbaasd om te horen dat voor dat vriendin van mijn collega, was het helemaal niet vreemd dat haar vriend een soort communicatiebehoefte heeft, maar zij vind het erg vreemd dat hij de behoefte op een heel stiekeme wijze vervuld. Zij kon alleen niet begrijpen waarom…

Op die avond was zij daarna ook nog beschuldigd door haar vriend voor dingen die zij niet doet, bijvoorbeeld het checken van de mobiele telefoon, de mailtjes, andere gesprekken, berichten… enzovoort…enzovoort… van zijn vriend… Daarna zei ik, “Jezus, wat heeft hij te verbergen dan?” “Inderdaad” zei de collega. Dat was ook het antwoord van de vriendin. “Dat heb ik niet gedaan en dat zal ik nooit doen, omdat ik het niet eerlijk vind en heel erg cheap vind. En, zou ik ook niet doen omdat ik tenminste een beetje vertrouwen moet kunnen hebben voor mijn dichtbijzijnden. Maar, wat heb jij te verbergen? Als ik je communicatie zou lezen, of als ik je gespreksgeschiedenis zou zien, wat zou ik weten dat ik nu niet mag weten?” En… “Niks” was het antwoord… “Niks…” “Ik heb niks te verbergen…” Dat leek net andersom dacht de vriendin.

Daarna raakten wij tijdens de lunchpauze in gesprekken… Hoe kan ik iemand als integer beschouwen wanneer deze persoon altijd geheimen heeft… Hoe belangrijk en fundamenteel is integriteit in een relatie… Kan je integriteit opeisen… Is dat eerlijk om zoiets te eisen… Ben jij dan eerlijk voor jezelf… En, als je de persoon wel vertrouwt… Dat je denkt dat hij of zij nooit onbetrouwbaar is… Kan je hiermee leren leven? Ben jij dan eerlijk voor jezelf… En vooral, waar komt de geheimzinnigheid vandaan?

Thursday, February 14, 2013

Eerlijk en heerlijk kleding

Laatst ben ik naar de bekende goedkope kleding winkel in Zaandam gegaan. Het was overvol, massaal, en bijna iedereen in het centrum van Zaandam was aan het doorlopen met de papiertassen van deze merk waarop de merknaam in blauwe lettertjes is geschreven. Ik heb drie truien gekocht en een pyjama set. Het was bij elkaar 50 EURO in totaal. Niet duur, maar ook niet zo belachelijk goedkoop. Dus, alles in orde dacht ik… Maar nee… Het voelde anders… Ik was niet blij met mijn “koopjes”. Nog erger, ik voelde me helemaal tegenovergestelde. Het voelt alsof ik een verraadster was. Nog ergere verraadster, bedrieger en leugenaar dan de oude haatpoliticus Glafkos Klerides… Waroom was ik naar deze winkel geweest? Waroom koop ik niet de eerlijke producten? Waroom leven wij, mensen, niet in een maatschappij waar geen vuil geproduceerd wordt? Ja, ik weet dat het huidige kapitalistische systeem gebaseerd is op productie, winst en vervuiling. En, de samenleving zonder vuil een beetje utopie is. Maar, wij zijn langzamerhand in een verandering. De wereld wordt bewuster over niet-eerlijke verdeling van de winst. Steeds meer mensen weten dat goedkope textiel is gemaakt door slecht betaalde arbeiders in de ontwikkelingslanden waar ze soms 14 uur per dag 7 dagen per week moeten werken. En van ene dag naar de andere dag zich op de straat zouden kunnen vinden als ze de werkcondities willen veranderen. En, de slecht betalende werkgevers van deze mensen, zijn ook niet goed voor onze milieu, nee. De rivieren van de wereld zijn vol met de toxische afval van deze bedrijven. Elke non-eerlijke kleding stuk bevat chemische afval. De chemische afval gaat in onze water, de dieren, de planten… alle voedsel op aarde bevat chemische afval. Mensen worden bewuster. Maar, met mijn weten, waardoor kwam mijn bedeesdheid? Waroom koop ik niet alleen maar eerlijke kleding? Waroom maak ik de oneerlijke kleding producenten sterker door mijn koopjes? En, waroom doe ik iets anders dan wat ik denk en waroom doe ik iets wat mij achteraf gezien een rot gevoel geeft? Met deze vragen kan ik de hele tijd mee worstelen, maar in plaats van mezelf analyseren ga ik naar de toekomst kijken deze keer. Tenminste, ben ik daar in de rest van mijn leven :-) En, gebeurd is gebeurd. Dus, eerst heb ik voor mezelf een besluit genomen: ik zal alleen maar eerlijke producten kopen vanaf nu. Ik ben niet rijk, maar ik kan toch èèn duurzame rok kopen in plaats van tien goedkope rokjes. Bij deze zal ik ook van de ruimte kunnen genieten. 9 rokjes minder in de kledingkast- heerlijk! Maar, waar koop ik ze? Ik ken alleen maar de eerlijke winkels van Haarlemmerstraat in Amsterdam. Is dit alles? Vooral, zijn er geen eerlijke webwinkels? Natuurlijk wel… Mijn kleine onderzoekje op internet heeft de volgende adressen geleverd: www.corakemperman.nl, www.jackpot.dk, www.restored.nl,www.hempworks.nl, www.openshopamsterdam.com, www.timberland.com, www.fair21.com, www.expresso.nl, www.kuyichi.com, www.watmooi.nl. Ik zal blijven zoeken. Ik was ervan overtuigd dat de probleem met de eerlijke mode is dat: eerlijke mode is lelijke mode. Ik denk dat deze mythe niet helemaal waar is. Tenminste, nu weet ik waar ik eerlijk en heerlijk kleding kan vinden, en online ook. Maar, nu moet ik iets anders zoeken. Waar kan ik duurzame lampen vinden? En duurzame, eerlijke, ecologische bankstellen?

Tuesday, February 12, 2013

Belangrijke Dag

Zoals alle andere dagen met een gemaakte betekenis, geeft de Valentijn's Dag ook een schijn gevoel. Alsof je alleen op die ene dag je liefde kan laten zien… Weken geleden zijn de winkeliers begonnen met de Valentijn collectie in de ramen te zetten. Bloemisten hebben de gewone bloemen met de rode inkt nog rooier gemaakt, in groteske arrangementen bij elkaar geraapt en de prijzen omhoog gegooid zodat ze helemaal klaar zijn voor de speciale dag. Televisie kanalen waren allang klaar met de meest populaire romantische komedies in hun programma. Iedereen is klaar voor de Valentijn's Dag. Ik ook. Daroom komt dit stukje over de liefde… Als een verliefde persoon van top tot teen, ben ik natuurlijk de expert om hierover te schrijven:-) Dus, hier komen de wijze woorden van de liefde expert.

1- Liefde komt wanneer je niet daarop zit te wachten… zeggen ze... Het is niet helemaal waar… Het overkwam mij wel. Maar, aan de andere kant was ik helemaal niet op te wachten? Wij zijn allemaal op de aarde gekomen om de liefde te vinden. In zijn allerlei vormen. Geen enkele ziel zal rustig worden totdat hij de liefde vindt waarop hij/zij opzoek naar is. Als je dat eenmaal vindt, komt er een relaxatie en volgt een soort volmaakt gevoel. Met je lief voel je je altijd beter dan wanneer je alleen bent… Het is gezelliger, leuker, warmer... Ehm… Als je dat gevoel niet hebt, hoogstwaarschijnlijk het is vals alarm… Je moet onverwijld wegwezen en doorgaan met je zoektocht… Naar de volgende!

2- Je hebt hem/haar gevonden… Gefeliciteerd! Hoe kan je je liefde bewaren en zorgen dat de liefde duurzaam is? Altijd blijven roepen: schatje, liefje, mijn wilde roos… of regelmatig cadeaus kopen…? Nee… helemaal niet nodig. De enige wat je kunt doen is hem/haar accepteren zoals zij/hij is, hem/haar waarderen en respecteren, open zijn en delen, en belangrijkste is niet lui worden in je relatie… Het is niet dat je de gegarandeerde warmte altijd krijgt als je niet zorgzaam bent voor je lief. Ook, zou ik moeten zeggen dat je realistisch moet blijven. Waar je twee personen hebt, heb je altijd meningsverschillen. Neem waar dat er meningsverschillen zijn. In een dag kan alles gebeuren. 'S avonds als je liefdevolle kopjes in dezelfde bed op de zachte kussen vallen, laat alle onenigheden achter de rug en geef elkaar een echte “ik hou van je” kusje. Als je in bed gaat zonder ruimte in je hoofd vanwege de discussies van de dag en zonder een kusje… Je moet meteen wegwezen… En doorgaan met je zoektocht :-)

3- Hoe langer de relatie hoe minder de liefde… Is ook een foute gezegde… Het is waarschijnlijk verspreid door mensen wie zijn langste relatie paar maanden duurt. Het is ook niet waar dat de getrouwde mensen minder passie hebben. Ik heb genoeg getrouwde mensen of lange relaties om me heen en genoeg mensen gezien die op elkaar alweer en opnieuw verliefd worden.

Het is natuurlijk belangrijk dat je geen ambtenaar van je eigen relatie wordt. Blijf de ondernemer spelen :-) Maak tijd voor elkaar.

Maar, belangrijkste is dat je elkaar de ruimte geeft. Dus, niet zoals Siamese tweelingen alles met elkaar doen, maar wel je geluk, passies en je leven delen.

Ook, alles onder controle proberen te houden... is hartstikke fout. Je hoeft hem/haar niet elke dag herhalen dat hij/zij de vuile was niet in de wasmand gedaan heeft. Kan gebeuren… In dat soort gevallen, kan je beter op een dag focussen waarin hij/zij een persoonlijk verzorgingsproduct gekocht heeft… voor jou... als verrassing... met het idee dat het precies wat jij opzoek naar was… met een wijde glimlach liet hij/zij hem zien... maar eigenlijk was het helemaal niet jouw merk/product…

Belangrijkste is dat je de behoeften van elkaar vervult. En dat je open blijft voor elkaar. En, dat je je leven deelt. Niet selectief alleen over de manicure afspraken vertellen... Nee.. maar ook wanneer je gesproken hebt met je oude vrienden. Niet uitgebreid over je collega’s vertellen als je over je dag begint... Maar ook vertellen dat je gebeld wordt door oude vriendinnen en deel wat je gesproken hebt. Of, wanneer je geflirt hebt met de hele bende op die avond toen je dronken thuis komt om een uur of vier... Of, wanneer je je gewone vriendinnen Sinterklaas lettertjes wilt sturen... Niet bang worden dat de liefde ophoudt als je hem/haar vertelt. Nee, vertel je drijfveren... Wees open... Je eerlijkheid is de belangrijkste. Als jij trouw blijft en jezelf durft te laten zien met alle openheid... En zij/hij jou niet begrijpt, dan misschien is hij/zij niet diegene voor jou? Of als jij alles stiekem wilt doen, altijd een voorselectie doet van je verhalen, en de andere niet respecteert om je leven mee te delen, misschien ben jij niet de ware voor haar/hem?

4- Op een dag kan het zomaar gebeuren dat je niet meer de liefde voelt voor elkaar. En, je kunt op een andere verliefd worden, of hij/zij ook. Dan, blijf ook open en praat erover. Het is niet persoonlijk, en jij bent niet de enige wie dezelfde beleeft. Ga met elkaar om met liefde. Vergeet niet dat juist op hem/haar was je ooit verliefd... En als hij/zij niet meer verliefd is, weet dat het tijd is om te gaan. Blijf niet hangen. Weet dat je de moed hebt om een nieuw leven te bouwen. Je hebt de kracht op je eigen benen te staan. En, wees zeker dat je alweer de liefde zal vinden. Liefde is overal aanwezig en het is genoeg voor ons allemaal. We komen van liefde en we gaan naar liefde uiteindelijk. Dus, helemaal geen zorgen maken. Geloof dat het allemaal goed komt.

Wednesday, February 6, 2013

Geluk

In de psychologie magazine van januari 2013, stond er een interessant artikel over de levenslessen van de oudere mensen. Met de über-modernisatie en de segregatie van de sociale leven(s), hebben wij indeed een stukje belangrijke wijsheid verloren geraakt- namelijk de levenslessen van de oudere generaties. Er is bijna geen mogelijkheid om met de oudere generaties samen te zijn. Het is een heel gescheiden leven. Wij zien de ouderen niet en als we bij elkaar komen, delen wij niet echt zo veel met hun. Her en der, ditjes en datjes… maar geen wijsheden.

Wat ik in dat artikel gelezen heb, heb ik in het echt ook bij mijn ouders gemerkt. Mijn ouders leven niet samen, maar hebben bijna dezelfde wijsheid ontwikkeld: Wees gelukkig en wees goed voor de medemens. Geniet van je leven. Oud worden en wijzer worden ging in hun geval wel samen.

Volgens mijn lieve zwager, het is altijd en overal zen voor mij. Hij bedoelt dat ik de verbanden en de grote levens wijsheden denk te vinden in kleine momenten. Het is juist dat mijn focus op de harmonie ligt, ookal kan ik niet zeggen of ik altijd in harmonie leef. Bijvoorbeeld vandaag tijdens het hardlopen moest ik van mijn trainster met kleinere stappen lopen. Ik loop met Nederlandse mensen en die zijn meestal vijftien a dertig centimeter hoger dan ik. Ik ben een groepsmens en wil ik het altijd vermijden dat ik buiten de groep val. Met het hardlopen, betekent dit dat ik altijd grotere stappen neem- of in andere woorden, grotere risico op blessure loop.

Na de corrigerende advies van de trainster, heb ik mijn houding veranderd. Mijn doel is niet meer gezellig met de groep meegaan. Nee… Mijn doel is met kleine stappen door blijven rennen. Het is beter dan rennen rennen rennen, vaak moe worden, misschien af en toe op de grond vallen en de moed bij elkaar rapen om weer door te gaan… Mijn doel is met mijn kleine stappen door blijven lopen zonder enige hindernis. Mijn doel is een kleine half uurtje hardlopen… niet meer en niet minder.

Het is belangrijk dat ik een “challenging” maar haalbare doel voor mezelf creëer. Niet elke persoon komt op de wereld om kinderen te redden uit een huisje in brand, of de rijkste man/vrouw van de wereld te worden, of een genezend middel te vinden voor kanker. Elke persoon heeft een ander levensdoel. Iedereen heeft een aparte levensweg. En, leven is eigenlijk wat jij voelt met je vijf zintuigen.

Tijdens het hardlopen in Beverwijk, leven is de geur van de gras gemengd met een beetje sneeuw en overheersende ijzer smaak in de lucht. Leven is de mooie geiten in de kinderboerderij dat ik zag. Leven is de koude wind op je gezicht. Leven is de zuchten van de dikke collega wie elke week een top prestatie levert. Leven is erg simpel.

Met een realistisch doel, ben ik gelukkig aan het eind. Ik voel dat ik mijn doel bereikt heb. Triomf! En, het was ook een plezier. Ik hoefde alleen maar hardlopen en voelen wat er allemaal om me heen gebeurd. Ik heb geluk leren creëren. Geluk is een richting, niet een punt. Geluk is genieten van je leven. Gelukkig luister ik naar mijn wijze ouders soms.