Geen enkele reden tot strijd

Mijn laatste verhaal over mijn hardloop evenement was een heel lange tijd geleden geschreven. Inmiddels ben ik twee keer naar Turkije geweest, eerste keer voor een vakantie van een week en de tweede keer voor een dienstreis. Verder waren er aantal andere spannende gebeurtenissen op het werk gebied. In het privé ging het ook niet slecht. Ik heb een wandeltocht meegemaakt- heb zelfs een medaille ontvangen. Mijn nieuwe Italiaanse taal oefengroep had alleen maar nette mensen. Jammer dat we twee weken geleden op zomer vakantie zijn gegaan. Het prachtige neefje van mijn vriend is geboren. Hij is een erg mooie en serene baby. 30 april was de laatste Koninginnedag in Nederland. Dat heb ik ook rustig meegemaakt. Er was de lentekermis en op de kermisplein heb ik de botsende auto’s gereden op mijn 34ste. Mijn vriend en ik waren de enige dertigers op de baan - hij zelfs meer onderweg naar veertig. Het was erg gezellig...

En, inmiddels ben ik 35 geworden op 14 mei… 35, een mijlpaal. Ik ben niet zo jong meer. Tot de 34, valt iedereen onder de categorie jong- categorie 18-34. Vanaf 35 val je onder de categorie 35-55… een heel andere leeftijdscategorie.

Deze groep richt zich op familie en kinderen. Hun bezigheden zijn hypotheek aflossen, kinderen opvoeden, een beetje sparen voor de oude dag en plezier hebben in het leven. Ik was bewust van de leeftijd categorie shift sinds paar jaar en de bijbehorende eigenschappen van de naderende leeftijd categorie, hihi... Daarom heb ik mezelf kunnen voorbereiden. Ik weet nu wat ik wil. Dat geeft rust en ruimte. Onbewust heb ik me heel goed kunnen voorbereiden realiseer ik me.

Onverwachte gebeurtenissen in mijn leven waren toevallen of juist onbewuste keuzes van mij? Ik heb het gevoel dat alle stenen op zijn plek zijn gevallen. Dat is een heel bijzondere gevoel moet ik zeggen. Tot mijn 30ste had ik heel veel strijd gegeven om een soort basis te kunnen bouwen. “Learn to value yourself, which means: fight for your happiness.” (Ayn Rand)

Nu, na alle tegenstrijdigheden, waardeer ik dit rust gevoel en het gevoel van “alles is compleet- geen enkele reden tot strijd”.