Fun factor

Het leek alsof ik mijn blog even aan de kant liet liggen. Ik kon niet zo veel tijd besteden aan schrijven. Het komt deels door goed weer in Amsterdam. Het is ongelofelijk maar waar. Paar dagen achter elkaar hebben wij zelfs boven 30 graden meegemaakt. Nog een belangrijkere reden van mijn afwezigheid was door grote veranderingen in mijn leven. Binnen een korte periode is mijn auto, mijn woonomgeving, mijn relatie status en mijn werk veranderd en behalve mijn werk, waren die veranderingen niet op deze manier verwacht. Nu ben ik weer terug en ben ik weer bezig met mijn Nederlands :-)

In de tussen periode leerde ik duiken met ’t Duikhuis, een Amsterdamse duikschool. Alle instructeurs van deze school waren erg bekwaam en fijne mensen. Op mijn eerste weekend had ik les van Annelies, wie toen nog een duikmaster was. Ik weet niet precies welke woorden ik gebruikt heb, maar aan het einde van onze lesje heb ik Annelies een heel positieve feedback gegeven. Daarna heeft ze met volle overtuiging besloten om een duikinstructrice te worden. Ik wist het helemaal niet.

Ik kan me wel herinneren dat ik het erg prettig vond met haar, omdat zij meer fun had dan ik. Met haar, leren duiken was ontzettend leuk. Zij leerde alles op een speelse wijze. Omdat zij liet zien dat ze veel van genoot, kreeg ik ook extra zin. Met de andere duik instructeurs was het meer een mechanische wijze. “Nu vin pivot, en daarna skill #13…” En, de nadruk lag op negatieve dingen, waar je moet opletten. Annelies was juist gefocust of de positieve. Met Annelies was het, “Wil je vin pivot doen? Die is leuk? Of zullen we eerst beginnen met zonder duikbril zwemmen. Dat is ook cool.” Haar didactische manier spreek mij veel aan. Het ging nooit over de skill zelf. Met haar lessen betekent dat je leert hoe je een bepaalde skill op een leuke manier kan ervaren.

Het is ook boeiend te zien dat mijn feedback een verandering kan brengen op iemand z’n leven. Goed dat ik met volle enthousiasme en openheid mijn gedachten en gevoelens met haar deelde. Anders zou ze nooit weten hoe goed haar lessen waren en wat een geweldige instructrice zij zou worden, of zij al was. Nu durft ze haar open te stellen en andere trainees een kans te geven om haar te ontmoeten. Het is een winst voor de (duik)wereld. Haar beslissing creëert zo veel veranderingen in de wereld. Als je erover denkt, met tientallen trainees per jaar, gaat ze direct invloed hebben op de levens van tenminste die mensen en de mensen in hun omgeving. En indirect op de andere mensen met wie de trainees van haar zullen gaan duiken.

Dus, toch was ik bezig met goeie dingen in deze periode dat ik niet op mijn blog schreef :-)