Over een paar maanden ga ik op reis. Nu al voel ik de reislust in mijn buik, in mijn hart, in mijn hoofd en in mijn benen. Ik lees alles over mijn bestemmingen om een gevoel te krijgen over de maatschappij daar en waarom de mensen daar bepaalde keuzes gemaakt hebben, het leven in het algemeen en het ritme van leven, religie(s), klimaat, en ik lees ook over praktische zaken zoals visa, openbaar vervoer inclusief binnenlandse vluchten en de bezienswaardigheden. Ik verslind al het leesmateriaal in alle talen die ik ken. Lekker bezig!
Zoiets in het vooruitzicht hebben is ontzettend leuk. Ik ben een reiziger, ben altijd een reiziger geweest en zal het ook blijven. Ik word langzamerhand ongelukkig van, als ik een tijdje geen nieuwe bestemmingen ontdekt heb. Zoals een paardenbloem in een vederlichte wind, begin ik één op één mijn veren kwijt te raken zonder dat door te hebben.
Wanneer was de laatste keer dat ik zo enthousiast was geworden over een bestemming? Dat weet ik niet meer. In ieder geval heel erg lang geleden. Sinds mijn Malta-reis in 2009, reis ik niet meer alleen. Omdat ik niet meer in mijn eentje op pad wilde gaan, was het sindsdien een beetje lastig geworden. Een leuke medereiziger is noodzakelijk als je niet alleen wilt of kunt reizen. Bovendien kan het ook zijn dat de leuke medereiziger een heel andere bestemming wil zien.Dan, als je toch samen wilt gaan, ga je compromissen sluiten, en dan gaat een paar van die mooie veren weer weg in de zachte bries.
Deze keer heb ik gelukkig een heel leuke medereiziger. Met hem kan ik diepgaande gesprekken voeren of juist de slappelach krijgen van heel oppervlakkige dingen. Hij is super aardig, heeft geen oordeel over mensen, houdt van afwisseling, houdt van natuur, hij is slim en gemakkelijk. Als we het oneens zijn, kan hij urenlang bezig blijven om zijn standpunt uit te leggen zonder kwetsende opmerkingen te maken. Dat kan ik ook urenlang met plezier doen, dus daarom hebben we tenminste leuke discussies in plaats van ruzies. Bovendien zal hij je nooit in de steek laten in een vreemd land. Je kunt altijd op hem rekenen. En wij hebben al veel reizen achter de rug, inclusief onze rit met de auto naar Turkije. Dus, medereiziger – check!
Het tweede belangrijke moment van een reisplan is het kiezen van de bestemming. De afgelopen twee maanden was ik bezig met deze keuze. Ik twijfelde tussen India en Japan. Het lukte me gewoon niet om de knop door te hakken en het vliegticket te boeken. Toen ik bewuster naar mezelf ging kijken, zag ik het ineens voor me. Ik wilde helemaal niet naar India gaan. Een paar jaar geleden was India mijn tweede topbestemming. Mijn verwachting was simpelweg: heel veel kleur, zachte mensen, armoede zonder lijden, een bestaan gebaseerd op niet-materialistische dingen, en een heel andere wereld vol met verrassingen. Toen ik ontdekt had dat India heel erg materialistisch is, en dat er naast de kleuren ook veel zwarte kanten zijn, waren er weinig redenen overgebleven voor een reis. In mijn ogen India is niet sentimenteel en leuk, maar luidruchtig, benauwend en vies. Dichterbij mezelf komen daar? Vergeet het! Elk moment zou meer energie kosten.
India is nog steeds wel een bestemming voor mij, maar ik zal een paar korte reizen plannen naar verschillende provincies in India. Alles in één keer wordt voor mij erg heftig en lang. Bovendien heeft dat land voor mij geen prioriteit. Mijn foto met de Taj Mahal op de achtergrond kan alsnog genomen worden op mijn 80ste. Om dezelfde redenen ben ik nog niet naar Londen of New York geweest. Ik wil nu graag naar onbekende gebieden. Ik wil ontdekken. Ik wil verrast worden. Ik wil helemaal meegenomen worden. Ik wil al mijn zintuigen gebruiken. Ik wil geprikkeld worden op een leuke manier. Ik wil ervan grenzeloos genieten. Ik wil naar bestemmingen met intrigerende namen. Glimlachen op een foto voor het British Museum... Mmmh… Nee… Japan zit nog steeds in mijn planning. Volgend jaar tijdens de bloesemperiode ga ik misschien naar Japan. Wie weet…
De tickets hebben we inmiddels gekocht – check! Lonely Planets besteld. Ik ga altijd met mijn rugzak en alleen met een retourticket weg. In deze reis ga ik ondervinden of die manier van reizen ook buiten de bekende wereld werkt. Waarom zou het niet zo makkelijk gaan eigenlijk? Ik heb een zeer goed gevoel over de komende reis. Volgens de tripadvisor heb ik alleen maar 15% van de wereld gezien tot nu toe. Dus, op pad!
