Wie veel reist weet meer dan wie veel leest” is een uitspraak in het Turks. Mijn reizen hebben me geleerd dat het eigenlijk wel klopt. Ik ben altijd een reiziger geweest en nooit een toerist. Tijdens mijn reizen wil ik altijd een stukje “lokaal” proeven. Hipste café van tegenwoordig, of lekkerste broodzaak waar alle vaders van de stad hun kinderen meeneemt, leukste bar, een dorpje…
In een onbekende terrein zijn is altijd anders. Leerzaam en leuk. Terug kunnen komen is nog leuker. Daarom zou ik de one-way Mars missie nooit snappen. Een Nederlandse privé bedrijf zoekt mensen voor een Mars missie. Daar zullen ze een kolonie bouwen. En er is geen terug weg. Duizenden mensen hebben gereageerd op de oproep. Ze zullen nooit meer terug komen op de aarde. Leven in Mars, zonder zee, zonder golven, zonder duiken, zonder bomen en gras, zonder vogeltjes, zonder theater, zonder schilderijen, zonder je dierbaren… Ik kan het nooit doen. Ondanks alle andere ervaringen, vind ik het goed om terug te komen. Back home is de leukste… Ik waardeer alles wat ik heb in mijn leven en kan niet zo maar wegdoen voor een Mars missie. Ik kan wel naar Kars voor een tijdje, tenminste 3 letters zijn dezelfde :-)
Ik spreek de Engelse taal sinds mijn 11e. Tot Oktober 2013 was ik nooit naar Engeland geweest. De taal spreken zonder naar de land van de taal gaan had ik nooit vreemd gevonden. Met de dronken Engelse toeristen in Turkije, tv series, films en boeken wist ik zoveel van Engeland, had ik het gevoel dat er geen mysterie was voor mij. Het was gewoon de moeite niet waard leek me. Ik wil liever de onbekende ontdekken. Sinds vorige jaar heb ik best wel veel van Engeland gezien. Engeland is meer dan de dronken meiden met korte rokjes en veel meer dan "Coupling". Eigenlijk met een reisje kijk je ook anders naar je eigen woon-land, in mijn geval Nederland.
Mons is echt een mooie stad, maar heeft een donkere kant zoals Charleroi, toch is Mons de culturele hoofdstad van Europa in 2014. Brussels vind ik altijd top, maar het is echt een Babel Toren. Amsterdam mengt iedereen met Engels en met een nonchalante vrijheid. Brussels is een puinhoop met al die mensen met allerlei talen en die geforceerde vrijheid. Een beetje saai eigenlijk.
Engelse mensen hebben minder persoonlijke afstand dan de Nederlanders. Voor vreemden zijn ze opener, leuker, liever en attenter. In het algemeen vind ik Engeland een top land. Een land dat heel veel meer te bieden heeft. Naast Turkije, Nederland en Duitsland, vond ik Italië de mooiste land van de wereld. Mijn top 4. Nu heb ik Engeland ook op mijn top lijst.
Frankrijk was niet nieuw voor mij, wel heb ik andere plekken in Frankrijk ook mogen ontdekken. Frankrijk vind ik ook leuk, alleen niet te vergelijken met mijn top landen. Met een Franse taxi chauffeur kan ik wel chatten over parachute sprongen en snowboarden, met weinig Frans, wel met een beetje gebaren taal en beelden uit google. Franse mensen zijn lief, leuk en enthousiast. En, daar houdt het op.
In Engeland voelt het zo goed, daar kon ik wel wonen, maar tja, na Amsterdam vind ik elk plek als een ontdekkingstocht, missie bereikt, ontdekt, dus terug naar “home”. Ik ben weer blij dat ik terug kan komen en dat we terug zijn gekomen.
Elke reislusthebber heeft meteen een volgende plan. Voor mij, Japan is echt een interessante land. Mijn volgende bestemming? Daar kan ik zeker creatieve bevindingen dichter bij zien, dingen die onnodig maar anders zijn. Bijvoorbeeld de sinaasappel met vijfhoeken. Japanners hebben twee jaar werk van gemaakt om de sinaasappeltjes anders te laten groeien. Bizar… Wereld en de bewoners van de aarde zijn zo interessanter dan Mars... Zeker ontdekkingswaard.
