Licht effecten

Zomer is afgelopen in Amsterdam. Zomer is altijd mooi. In de zomer word ik verbonden met de echte: Natuur, zon, groen, blote voeten op zand, minder kleren om te dragen, lichter gevoel… In de winter periode ga ik meer naar de andere pool, de gemaakte. Dan ben ik meer van de cultuur. Natuurlijk winter heeft zijn eigen schoonheid, maar trillend van de kou en nat van regen kan ik het minder waarderen. Dus, meer cultuur voor meer warmte totdat de zon met volle kracht terug komt.

Theater is onnatuurlijk, zeker gemaakt, prikkelt en vraagt constant aandacht. Toch krijg ik een andere soort warmte. Het gaat hier om de sfeer. Ik zag recent een voorstelling welke ik erg leuk vond. Het was niet alleen door de grap met de deuren en mijn favoriete muziek van The Doors. Of het minimalistische decor. Of, de opzet zoals in Dogville waar de acteurs de scene verlaten maar nog zichtbaar zijn… Dit was het gevormde gedeelte. De onnatuurlijke, niet-echte… De stukjes waar je moet nadenken.

Wat ik erg ‘bijzonder' vond was een ongelukje. Het is een toneelstuk waar licht erg belangrijk is. Ineens gingen de grote lichten uit. Misschien een donkere scene, dus geen paniek… De spelers gingen door, maar na 5 minuten moesten we verplicht op pauze. Een kortsluiting en de technische mensen moesten aan het werk. In de tweede gedeelte toen de lichten uit gingen als onderdeel van het stuk, wisten we niet meer of dit elke avond zou gebeuren of het nog steeds door de kortsluiting komt. Onverwachte spanning was geweldig. Niemand wist het meer en het was niet meer helder wat “We gaan doorspelen” betekent. Hoort het echt bij het toneelstuk? Of was het een echte uitspraak tegen de toeschouwers? Ah, het maakt niet zo veel uit. Gewoon genieten. Onmacht en vol overgave...
 
Na de voorstelling weer natuur in het midden van Amsterdam. Regen… Wind… En vandaag genieten we gewoon van de herfstzon op een terrasje. Herfst is ook leuk op zijn manier…